Elif Şafak ın son romanı "Siyah Süt"ü bitirip kapağını kapattığımda ne yazık ki kendisinin okuma yöntemi olarak önerdiği gibi "okur okumaz unutamadım." O suya yazar gibi hafızasında bahar temizliği yapmak için yazsa da sanıyorum okuyan birçok kişi bir önceki sayfayı yok ede ede okumayı becerememiştir.

Yazar olsun olmasın her çalışan kadının kendinden bir şeyler bulacağı satırlar var. Şafak ın "Romancılık dünyanın en benmerkezci işlerinden biridir", "Romancı bencildir, annelik ise bencilliğin doğal yollardan bertaraf edilmesi" cümleleri işinde iddialı olan kadının çalıştığı, yaratıcılık gerektiren her mesleğe uygulanabilir.

Elif Şafak, "Siyah Süt"ü doğum yaptıktan sonra yaşadığı postnatal depresyonu anlatmak, hatta yaşadıklarından kurtulmak için kaleme almış. Ama "Siyah Süt" çok yönlü okumalara açık bir kitap.

Önce yazarından başlayacak olursak, Elif Şafak edebiyat dünyasına 1994 yılında yayımladığı "Kem Gözlere Anadolu" adlı öykü kitabıyla girmişti. Ardından "Şehrin Aynaları", Mevlana Büyük Ödülü nü alan "Pinhan", "Mahrem", "Bit Palas", "Araf" ve "Baba ve Piç" geldi. Romanları on beşe yakın dile çevrildi; o, dünya çapında bir yazar oldu.

Fakat bizler onu romanları aracılığıyla tanımaya çalışırken zorlanırdık. Gizli kapaklı, kendini açmaz bir yanı vardı. "Siyah Süt"le Şafak da yaşamında yeni bir sayfa açtı, üzerindeki tülü kaldırdı. Yaşamı ve yazarlığı ile yüzleşmesini içtenlikle okuyucusuyla paylaştı. Bunu yazar olarak kadınlığından kaçmayarak özgürlüğe bir adım daha attı diye de nitelendirebiliriz.

Siyah Süt, Elif Şafak ın bireysel serüveni, yaşamından birkaç yıllık kesit gibi görünse de kadın yazarlar arasında bir yolculuğa çıkarıyor bizi. Virginia Wolf, Pearl Buck, Muriel Spark, Sylvia Plath, Toni Morrison, Fatma Aliye, George Sand, Sevgi Soysal, Lilian Helman, Iris Murdock, Ayn Rand gibi erkek egemen edebiyat dünyasında var olma savaşı veren kadın yazarların kiminin öyküsünü yeni öğreniyor, kimini de tekrar hatırlıyoruz.

Ve o can alıcı iç sesler, "içimden sesler korosu" örgüsü. Kadın erkek herkesin aslında içinde yaşayan, bir bütünü oluşturan farklı insanlar. "Pratik Akıl Hanım", "Sinik Entel Hanım", "Anaç Sütlaç Hanım", "Can Derviş Hanım", "Saten Şevket Hanım" tiplemeleri hepimizin içinde barındırdığı, birbiriyle savaşan kimliklerinden değil midir?

Başarılı bir yazar olarak Elif Şafak bir karabasandan kurtulmak için kendini anlatır gibi görünürken aslında içini açamayan, kendini ifade edemeyen tüm kadınların hislerine tercüman oluyor. Bu yüzden de çocuğu olsun olmasın, yolu kadınlarla kesişen her erkeğin bu kitabı okumasında yarar var.

Ben sevgili eşimden 25 yıllık evlilik ve 16 yaşında bir kız çocuktan sonra bile "Siyah Süt"ü okumasını istedim, bir zamanlar anlamadıklarını, belki benim de anlatamadıklarımı bilmesi için.

Bu arada Elif Şafak kitapta anlattığı dönemde belki roman yazamadı ama sürekli takipçileri bilirler Tempo dergisi, Zaman gazetesi, Milliyet Sanat dergisindeki yazılarını hiç bırakmadı. Zelda ve hatta Zelda ya bakan ablalara dünyanın en fedakâr, en iyi annesi oldu...