Elif ŞAFAK okunur okunmaz unutulsun diye yazmış bu kitabı. Olur ya kendi yaşadığı annelik tecrübeleri çok da belirgin izler bırakmasın istiyor okuyucuların kafasında.

Zarar da verebilir endişesinden çok annelik gibi bir duygunun çok daha yücelerde gezinmesini istiyor Elif ŞAFAK. Bir anne olarak istiyor ki her anne bu kıvama başka şeyler eklesin.

”Parlatılarak,cilalanarak doğallığını yitirmiş bir kırmızı elma şeklini almış olan annelik” mefhumunun , “kutsallaştırılan ve mutlaklaştırılan bir rozet kimliğe dönüşmesi” arasında gidip gelmesi sürecinde “gerçek anneliğin”  bu savaşı kazanmasını istiyor, şimdi anne olacak adayların, eski annelerin ve annelikle buluşacakların kalplerinde taçlandırdıkları anneliği hiç eksiltmemek adına.

Elif ŞAFAK, daha çok batılı kaynaklarla beslenmiş fakat “ışık doğudan gelir” diyenlerden. Strazburg doğumlu. ODTÜ Uluslararası İlişkiler mezunu. Parlak bir akademik kariyeri var. Boğaziçi’nde ders veriyor. Türkiye’den çok Batı’da yaşamış bin insan. Alıştığımız “batı’yı görmüş ve yaşamış” aydın ya da yazar tipimizden farklı olarak, Amerika’yı, Paris’i, Londra’yı yaşarken bir kompleksi olmadığı gibi, Batı medeniyetine tepeden bakan, kökü mazide bir büyük medeniyetin insanı  olduğunu hep öne çıkarıyor. İnsanın gözünü kamaştıran parlak ışıklara, insana kahkaha attıran her şeye karşı son derece temkinli. Batı’da bir Yunus, bir Mevlana  görene kadar asla vazgeçmeyecek gibi bir havası var sanki.

Siyah Süt’de değişik tipler var. Hırs nefs hanım öyle bir tip ki adının çağrıştırdığından başka nuh! diyor sadece. Sinik entel hanım, pratik akıl hanım, anaç sütlaç hanım vs… muhabbet edip duruyorlar kitap boyunca. Can derviş hanım konuşunca bir başka tatlı oluyor okuduklarınız! Saten şehvet hanımsa bazen fısıldıyor kitap boyunca.

Siyah Süt; öncelikle tüm annelerin el kitabı olmalı gerçekten. Hastanede  bekleyen anneler varsa sipariş olarak bu kitabı da hemen istetsinler.

Genç kızlarımız umutlarında, sevdalarında besledikleri anneliği hangi yücelikte görmek istiyorlar ve kendileri bunu ne kadar zenginleştirmek istiyorlarsa  bu roman yine onlar için.

Biz de nefes alıyoruz Elif ŞAFAK’ın  sayesinde ne yapalım! Nazım’dan, Necip Fazıl’dan, Kemal Tahir’den, Cemil Meriç’ten, Yahya Kemal’den, Tarık Buğra’dan bu yana iki  elin parmaklarını belki biraz geçen edebiyatçı kısırlığına mahkum olduğumuz bu coğrafyada Elif ŞAFAK  kalemiyle, özlemleriyle, yüreğimize hitap etmeye devam edecek gibi gözüküyor.