Yazmaya başlarken gözünün önüne gelen sahnenin peşine takıldığını söyleyen Şafak, "Ben yazdığım her kitaba, anlattığım her ana karaktere aşık olmuşumdur. Yoksa yazamam. Esas gönlümde yatan, kitap ise henüz yazmadığım kitaptır" diyor

ORHAN TURHAN / İSTANBUL

Uluslararası edebiyat çevrelerince "gelecek vadeden Türk yazar" olarak gösterilen Elif Şafak, şu sıralar çok farklı bir roman üzerinde çalışıyor. Kitaplarını İngiliz´ce yazdıktan sonra Türkçe´ye çevirdiği için ´halktan kopuk´ eleştirileri alan Şafak ile konuştuk. Yazmaya sekiz yaşında başlayan Şafak, "Yazar olma hayalleri kurduğum için yazar olmadım. Hayaller ve hikâyeler dünyasına gittim ben de. Hep kitap okurdum bir köşede. Böyle başladım yazmaya" diyor. "Ben kendi edebi miladımı Pinhan ile başlatırım" diyen Şafak şöyle devam ediyor:

YENİ ROMAN GELİYOR

"O romanın yeri gönlümde başkadır. Her biri bir öncekinden çok farklı. Ben hayatın öğrencisiyim. Pişmek başka bir mertebe. Pişmek bir ömür boyu devam ediyor. Ben yazdığım her kitaba anlattığım her ana karaktere aşık olmuşumdur. Yoksa yazamam. Ben kitaplarımın efendisi değilim. Yazdıktan sonra suya salarım. Benim esas gönlümde yatan, beni heyecanlandıran kitap ise henüz yazmadığım kitaptır. Henüz gelmeyen roman..."

Yeni romanım için acele etmediğini anlatan Şafak, bunun için adeta ´demlendiğini´ söylüyor. Şafak, "Ben konuya gidince olmuyor, konu bana gelmeli. Bana birçok okurum AŞK 2´yi ne zaman yazacağımı soruyor. Ama ben yepyeni bir yolculuk yapmayı tercih ediyorum. Şu anda üzerinde çalıştığım roman ´Ask´tan çok farklı. Benzerlikler var ama bambaşka..." diyor...

TASAVVUF KİTAPLARIMDA HER ZAMAN VARDI

Benim sadece ´Aşk´ta tasavvufla ilgilendiğimi zannedenler demek ki daha evvelki kitaplarımı okumamışlar. Pinhan´dan bu yana kimi zaman daha geride kimi zaman daha belirgin bir şekilde tasavvuf hep benimle beraber geldi. ´Bit Palas´ta, ´Siyah Süt´de, ´Şehrin Aynaları´nda tasavvuf yok mu? Vardı. Hep vardı. Tuhaf ve tepkisel bir eleştiri anlayışı var. Osmanlı üzerine kitap yazarsanız anında ´oryantalist´ diyorlar. Tasavvuf hakkında yazarsanız anında ´Mevlana´dan prim yaptı´ diyorlar. Demek ki biz hiç kendi kültürümüz, kendi tarihimiz hakkında yazmayacağız, öyle mi?

Ben inanç ile ilgiliyim. Din felsefesiyle, dinler tarihiyle ilgiliyim. Bir romancı nasıl bunlara kayıtsız kalabilir ki? Hayat ne demek, ölüm ne demek, bu dünyada olmak ne demek, insan olmak ne demek... Bunlar romancıların da kendilerine sordukları temel sorular. Romancının işi insanı anlamak ve anlatmaktır ve ben inancı anlamadan insanı anlayabileceğimizi sanmıyorum. Türkiye de bu konularda çok sabırsız, aceleci ve yargılayıcı davranıyoruz. İnançlı olmak ´dinci´ olmak demek değildir. Birçok insanın içinde manevi bir arayış var. Bu insan solcu olabilir, sosyal demokrat olabilir, hatta agnostik olabilir. İçindeki manevi arayış aynıdır, evrenseldir.

Ben hep bir resim ile başlıyorum yazmaya. Gözümün önüne bir sahne geliyor, bir resim, renkler, ben de başlıyorum o sahneyi kovalamaya. Merak ediyorum 10 sayfa sonra ne olacak, ben de bilmiyorum ki. Kâtip gibiyim. Yazıyorum ama yazdıran başka. Allah...

Yeni Şafak

31.08.2010