Türkiye’de hemen herkesin sıcak siyasette neler olup bittiğini anlamaya çalıştığı, daha ziyade erkeklere has bir mücadele alanı olarak görülen siyasi arenada büyük çalkantıların yaşandığı şu mevsimde sessiz ve mütevazi adımlarla bir kitap çıktı piyasaya.

Kadınların kendilerini, yaşadıkları ve yaşayamadıkları cinselliklerini, gene kadınlara anlattıkları samimi, sade ve duru bir kitap. İsmi, İşte Böyle Güzelim.

Kitabın arka planında altı senelik bir yaratma süreci var. Ve bir de gerek dünyadaki gerekse Türkiye’deki feminist tiyatro deneyimlerinden esinlenen bir atölye çalışması ki en az kitabın kendisi kadar ilginç. İşte bir grup kadın bir ‘okuma tiyatrosu’ hayaliyle çıkarlar yola (Hülya Adak, Ayşegül Altınay, Esin Düzel, Nilgün Bayraktar). Türkiye’deki kadınların ‘özel hayat’ hikâyelerini merak ederek, bunları hem duymak hem duyurmak isterler. Özel hayat ki konuşması en zor olan alan! İki kişi arasında ya da aile duvarları içinde yaşanıyor gibi görünmekle beraber ve tam da bu sayede hep saklı, hep bastırılmış kalan! Aslında son derece makro boyutlarda ve gayet politik olan! Özel alan ki analiz ve ifşa ve itiraf etmekte en çok zorlandığımız… Zor konulara el atıyor bu kitap. Ama bunu öyle sakin bir üslupla yapıyor ki, yumuşacık, barışçıl ve yapıcı. Haykırmadan, kavga etmeden, ders vermeden, okur ile yazar arasına hiyerarşiler örmeden.

Kitabın dört yazarı okuma tiyatrosunu bir köprü gibi kullanarak çok farklı kesimlerden, yaşam tarzlarından ve yaş gruplarından kadınların hikâyelerini toplarlar. Bu yöntemle Almanya ve Türkiye’de elliden fazla kadın katılır bu çalışmaya. Yaşam öykülerini anlatanların hepsi kendine bir ‘rumuz’ seçer ve anonim kalacaklarını bilmenin güveniyle konuşurlar. Böyle olmasa zaten bu samimiyette bir kitap ortaya çıkamazdı herhalde. Unutamayacağınız anlatılar var bu kitapta. 13 yaşında kocaya ‘verilen’ ve senelerce kaynanasının gözü önünde eşinden dayak yiyen bir genç kadın/ senelerdir evli olmasına rağmen hâlâ bedenini tanımayan bir başkası/ ilk bakışta son derece modern ve özgür bir hayat sürüyor gibi görünmekle beraber aslında toplumdaki diğer kadınlar gibi hareketleri, hayalleri, hazları kısıtlanmış olan bir diğeri…. İnsanı kendi düşünce kalıplarıyla yüzleştiren bir çalışma bu.

Hepimizin ‘kabuk kadın kimlikler’i var. Dışarıdan bakınca görünen rollerimiz, isimlerimiz ve sıfatlarımız. Anne, eş, genç kız, evli, dul,… öğretmen, doktor, gazeteci…, iyi kadın, kötü kadın… Zahiride biriken sıfatlarımız. Bir de içimizde saklı özlemlerimiz, yük gibi taşıdığımız geçmişlerimiz, bir türlü ulaşamadığımız geleceklerimiz var, yaşayamadığımız hayatlar ve aşklar. Konuşmadıkça, konuşulmadıkça çözülmüyor düğüm. Mutsuz anneler, mutsuz kız evlatlar halinde kuşak kuşak devam ediyor. Bu kitabı okurken kendinizden ve çevrenizden izler göreceksiniz. Yalnız değilmişim diyeceksiniz. ‘Hikâyelerimizi dillendirmek, başka kadınların hikâyelerini dinlemek ve onlarda kendimizden parçalar bulmak’ güç, moral ve ilham verecek.

21.09.2008